Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Katılanlar : 1-..., 2-...
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Her bir sanığın CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince
ayrı ayrı beraatlerine

Taksirle öldürme suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yüklenen suç açısından tüm dosya kapsamında alınan Adli Tıp Raporları, Türk Tabipler Birliği Onur Kurulu, Türk Tabipler Birliği Yüksek Onur Kurulu kararlarında sanıkların kusurlarının bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca sanıklar hakkında beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. paragrafında yer alan, “Sanıkların üzerine atılı taksirle ölüme sebebiyet verme suçunu işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeterli her türlü şüpheden uzak somut ve inandırıcı delil elde edilemediğinden atılı suçtan sanıkların CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince AYRI AYRI BERAATİNE” cümlesinin hükümden çıkartılarak, yerine “sanıkların, yüklenen suç açısından taksirlerinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca AYRI AYRI BERAATİNE,” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.