Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6823 Esas 2019/4838 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6823
Karar No: 2019/4838
Karar Tarihi: 06.05.2019

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6823 Esas 2019/4838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkûm edilmiştir. Olayda, sanıkla tanışan ve ev arayan katılanların sanığı teşhis eden beyanları ve kira sözleşmesi gibi deliller göz önüne alındığında, sanığın mahkûmiyetinde isabetsizlik bulunmamıştır. Sanık, aynı suç kararıyla birden fazla kişiye karşı haksız menfaat sağladığı için zincirleme suç hükümleri uygulanmamıştır. Tekerrüre esas alınan sanık hakkında ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi uygulanmamıştır. Kanun maddesi gereği, mahkûmiyeti bulunan bir kişi tekrar suç işlerse daha ağır bir ceza verilir. Ancak bu durum bu kararda geçersiz kılınmıştır. Bu nedenle sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 157/1, 52/2, 53/1-3 ve 43/2 maddeleridir.

15. Ceza Dairesi 2018/6823 E. , 2019/4838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 05/12/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanlar ... ile ..."ın öğrenci olmaları nedeniyle ev aradıkları esnada sanıkla tanıştıkları ve sanığın katılanlara kiralık ev olarak ... sitesinde bir ev gösterdiği, katılanların evi kiralamaya karar vererek sanığa 70 TL kapora ve 1.700 TL depozito verdikleri ancak daha sonra evin sahibinin sanık olmadığını öğrendikleri ve aramalarına rağmen sanığa ulaşamadıkları, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanığın suçtan kurtulmaya yönelik ifadesinin aksine katılanların sanığı teşhis eden beyanları, kira sözleşmesi ve tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 43/2 maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla birden fazla katılana karşı haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesindeki isabetsizlik ile tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.