Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11432 Esas 2018/4351 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11432
Karar No: 2018/4351
Karar Tarihi: 22.05.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11432 Esas 2018/4351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan 6000 TL adli para cezası ile cezalandırıldığını ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulduğunu belirtiyor. Ancak, infaz aşamasında denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle aynen infaz kararı verilmesi gerektiği halde 10 ay hapis cezasının ertelendiği ortaya çıkıyor. Daha sonra ise 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması gerektiği açıklanıyor. Dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar veriliyor. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 191. maddesi (uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama), 62. maddesi (meslekten yasaklama), 52. maddesi (temyiz), 7. fıkrası (cezaevinden çıkmaya elverişli hallerde denetimli serbestlik tedbiri), 51. maddesi (hükümle birlikte denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanması) ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ve 101. maddeleri (temyiz ve itiraz yasa yolları) sayılabilir.

10. Ceza Dairesi 2013/11432 E. , 2018/4351 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet ile denetimli serbestlik tedbiri b) Mahkûmiyet (aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında 30.01.2012 tarihinde 2011/889 esas, 2012/95 karar sayı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası, 62. maddesi ve 52 maddesi uyarınca 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca duruşma açılarak aynen infaz kararı verilmesi gerekirken, 09.04.2013 tarihinde sanığın TCK"nın 191/1. maddesi, 62. maddesi ve 51. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezasının ertelendiğine karar verildiği anlaşılmış ve hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen İstanbul 21. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 09.04.2013 tarih 2012/1440 esas 2013/423 karar sayılı kararının 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 22/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.