Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı banka kredi kartı sözleşmesine dayalı olarak borçlu hakkında genel haciz yolu ile başlattığı ica takibi sırasında, borçlunun itirazı üzerine alacaklı vekilinin borçlunun itirazının kaldırılması için icra mahkemesine başvuruda bulunduğu anlaşılmaktadır.
14.03.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4822 sayılı Kanun"un geçici 1. maddesi aynen "bu Kanun"un yayımından önce borçlunun temerrüdü nedeniyle ödenmeyerek icra takibi aşamasına gelen veya icra takibine konu edilen kredi kartı borçları temerrüt tarihindeki ana paraya yılık %50"yi geçmemek üzere gecikme faizi uygulanmak suretiyle 12 eşit taksitte ödenir.
Kredi kartı borçları nedeniyle gerçekleştirilen her türlü takip yukarıda yer alan hükme göre ilk taksidin ödenmesiyle durur ve son taksidin ödenmesiyle birlikte tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar" hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddesine göre, alacaklı bankaya süresinde başvuran borçlunun hakkında icra takibi başlamaması halinde hesaplama ile ilgili iddialarını 4077 sayılı Kanun 23. maddesine göre tüketici mahkemesine yapması gerekir. Somut olayda ise, ihtilaf itirazın ne miktar üzerinden kaldırılması gerekeceğine ilişkin olup söz konusu istemi İİK"nun 68 ve sonraki maddelerine göre karara bağlama görevi icra mahkemesine ait bulunmaktadır. O halde, icra mahkemesince yapılması gereken iş, 5464 sayılı yasa hükümleri de göz önünde bulundurularak işin esası hakkında bir karar vermekten ibarettir. Bu nedenlerle icra mahkemesince görevsizlik kararı verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 03.04.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.