Danıştay Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2015/3371 Esas 2018/1069 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ON BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/3371
Karar No : 2018/1069

Temyiz Eden (Davacı) :
Vekili :
Karşı Taraf (Davalı) :
Vekili :

İstemin Özeti : ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve ... sayılı kararının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmaların Özeti : Mahkeme kararının hukuka uygun olduğu, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi :
Düşüncesi : Temyize konu Mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi'nce, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
Dava; davacı şirkete ait D2 yetki belgesinin Karayolu Taşıma Yönetmeliği'nin 78. maddesinin 7. fıkrası uyarınca iptal edilmesine ilişkin 08.05.2014 tarih ve 177 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
... İdare Mahkemesince, davacı şirket hakkında 18.02.2013-10.01.2014 tarihleri arasında toplam 51 adet uyarma işlemi tesis edildiği, bu uyarmaların Yönetmeliğin 78. maddesinin 6. fıkrası uyarınca doksan gün içinde paraya çevrilmek suretiyle kesinleşmesinin engellenmediği, bu suretle kalıcı hale gelen uyarmaların adedinin 50 adede ulaşması nedeni ile tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafından, anılan Mahkeme kararının hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu'nun 1. maddesinde; taşımada düzeni ve güvenliği sağlamanın, Kanunun amaçlarından olduğu belirtilmiş; 5. maddesinde taşımacılık, acentelik ve taşıma işleri komisyonculuğu ile nakliyat ambarı ve kargo işletmeciliği yetki belgesi alınabilmesi için taşıma işleri işletmecilerinin mesleki saygınlık, mali yeterlilik ve mesleki yeterliliğe ait usul ve esasların yönetmelikle düzenlenmesi öngörülmüş; 27. maddesinde; bu Kanun kapsamında faaliyet gösterenlere hangi hallerde uyarma, geçici durdurma ve iptal şeklinde idari müeyyideler uygulanacağına ilişkin hususların yönetmelikle düzenleneceği, bu Kanuna göre verilen idari para cezalarının, yönetmelikte düzenlenen uyarma, geçici durdurma ve iptal şeklindeki idari müeyyidelerin uygulanmasına engel teşkil etmeyeceği hükme bağlanmış; 34. maddesinde ise davalı idareye, bu Kanun uyarınca verilecek belgelerin geçerlilik süreleri, geri alınması ve uygulanacak idari müeyyideleri ve Kanunun uygulanmasıyla ilgili diğer esas ve usulleri yönetmelikle düzenleme yetkisi verilmiştir.
Anılan Kanuna dayanılarak çıkarılan Karayolu Taşıma Yönetmeliği'nin 76. maddesinde, Yönetmeliğe aykırı hareket edenlere verilecek uyarma yaptırımları düzenlenmiş, aynı maddenin 3. fıkrasında; yetki belgesi sahiplerinin; birinci ve ikinci fıkralara göre verilen uyarmaların veriliş tarihinden itibaren 90 gün içinde Bakanlığa yazılı başvuruda bulunarak verilen uyarmaların paraya çevrilmesini talep edebilecekleri, verilen uyarmaların paraya çevrilebilmesi için bu 90 günlük süre içinde uyarma başına 63 Türk Lirasının Bakanlık döner sermaye hesaplarına ödenmesinin şart olduğu, söz konusu ödemenin yapılmasından sonra uyarmalar kaldırılacağı, paraya çevrilmeyen uyarmalar kaldırılmayacağı, 78. maddesinin 7. fıkrasında ise 76. maddeye göre verilen ve veriliş tarihinden itibaren 90 gün içinde kaldırılmadığı için kalıcı hale gelen uyarmaların toplam sayısı 50 adede ulaşınca ilgilinin yetki belgesinin iptal edileceği düzenlemesine yer verilmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanununun 1. maddesinde; "Kazaî merciler, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (I) sayılı cetvelde yer alan genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri, (II) sayılı cetvelde yer alan özel bütçeli idareler, (III) sayılı cetvelde yer alan düzenleyici ve denetleyici kurumlar, (IV) sayılı cetvelde yer alan sosyal güvenlik kurumları ile il özel idareleri, belediyeler, köy hükmî şahsiyetleri, barolar ve noterler tarafından yapılacak elektronik ortam da dâhil tüm tebligat, bu Kanun hükümlerine göre Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü veya memur vasıtasıyla yapılır." hükmüne yer verilmiş; 23. maddesinde ise tebliğ bir mazbata ile tevsik edileceği belirtilerek bu mazbatanın;
1. Tebliği çıkaran merciin adını,
2. Tebliği istiyen tarafın adını, soyadını ve adresini,
3. Tebliğ olunacak şahsın adını, soyadını ve adresini,
4. Tebliğin mevzuunu,
5. Tebliğin kime yapıldığını ve tebliğ muhatabından başkasına yapılmış ise o kimsenin adını, soyadını, adresini ve 22 nci madde gereğince tebellüğe ehil olduğunu,
6. Tebliğin nerede ve ne zaman yapıldığını,
7. 21 inci maddedeki durumun tahaddüsü halinde bu hususlara mütaallik muamelenin yapıldığını, adreste bulunmama ve imtina için gösterilen sebebi,
8.Tebligatın adres kayıt sistemindeki adrese yapılması durumunda buna ilişkin kaydı,
9.Tebliğ evrakı kime verilmiş ise onun imzası ile tebliğ memurunun adı, soyadı ve imzasını, gerektiği hükmüne yer verilmiştir.
Anılan Kanunun 12. maddesinde; hükmi şahıslara tebliğin, salahiyetli mümessillerine, bunlar birden ziyade ise, yalnız birine yapılacağı, bir ticarethanenin muamelelerinden doğan ihtilaflarda ticari mümessiline yapılan tebliğin muteber olduğu, "Hükmi şahısların memur veya müstahdemlerine tebligat" başlıklı 13. maddesinde ise; hükmi şahısların namına kendilerine tebliğ yapılacak kimselerin herhangi bir sebeple mutat iş saatlerinde iş yerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamayacak bir halde oldukları takdirde tebliğin, orada hazır bulunan memur veya müstahdemlerine yapılacağı hüküm altına alınmıştır.
Dava dosyasının incelenmesinden, davacı şirkete ait araçların 18.02.2013-10.01.2014 tarihleri arasında anılan Yönetmeliğin 76. maddesinin farklı fıkralarının ihlal edildiğinden bahisle davacı şirkete hakkında 51 adet uyarma yaptırımı uygulandığı, verilen uyarmaların mevzuatta öngörülen 90 günlük süresi içerisinde ödenmeyerek kesinleşmesi dava konusu işlemin tesis edildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu olayda, davacı şirkete, yetki belgesinin iptali sonucunu doğuracak sayıda uyarma verilmiş ise de söz konusu uyarma yaptırımlarının tüzel kişiliğe sahip davacı şirkete, yukarıda aktarılan 7201 sayılı Kanun hükümlerine uygun olarak tebliğ edildikten sonra Yönetmeliğin 76. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 90 gün içerisinde paraya çevrilmesinin beklenmesi ve bu süre içerisinde paraya çevrilmez ise Yönetmeliğin 78. maddesinin 7. fıkrası uyarınca yetki belgesinin iptal edilmesi gerekmektedir.
Dava dosyasına sunulan bilgi ve belgelerden, davalı idare tarafından uyarma yazıları gönderilmekle birlikte bu uyarmaların tebliğine ilişkin evrakın sunulamadığı, ayrıca İdare Mahkemesince 13.06.2014 ve 24.07.2014 tarihlerinde iki kez ara kararı ile davalı idareden işleme esas teşkil eden uyarmaların davacıya tebliğ edildiğine ilişkin belgelerin gönderilmesinin istenildiği, davalı idarece 22.08.2014 tarihinde ara karara verilen cevapta verilen uyarmaların tebliğ tarihini gösteren bir liste sunulduğu ancak söz konusu listeden uyarmaların tebliğine ilişkin bilgi edinilemediği gibi tebliğe ilişkin ayrıca bir belgenin de sunulmadığı görülmektedir.
Bu durumda, davacı şirkete verilen uyarma yazılarının 7201 sayılı Kanun hükümlerine uygun olarak davacı şirkete tebliğ edilmediği, bu haliyle usulüne uygun tebliğ edilmeyen uyarma yaptırımları için Karayolu Taşıma Yönetmeliği'nin 76. maddesinin 3. fıkrasında belirtilen ve paraya çevrilmesi için tanınan 90 günlük sürenin başlayacağı kabul edilemeyeceğinden, usulüne uygun tebliğ edilmeyen uyarma yaptırımları nedeniyle davacı şirkete ait D2 yetki belgesinin iptal edilmesine ilişkin dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmaktadır.
Bu nedenle dava konusu işlemin iptaline karar verilmesi gerekirken davayı reddeden İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulü ile ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve ... sayılı kararının BOZULMASINA, bozulan kısım hakkında yeniden karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 18.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla eklenen Geçici 8. maddesinin 1. fıkrası ve 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.