Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4102 Esas 2021/5139 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/4102
Karar No: 2021/5139

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4102 Esas 2021/5139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi'nin verdiği bir boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı kadının lehine verilen maddi tazminat miktarını fazla bulmuş ve daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Bu sebeple, bölge adliye mahkemesi kararı kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurulmuştur.
Detaylı açıklama:
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi: \"Boşanmaya karar verilen hallerde, kişisel tazminat olarak, eşlerden birinin kusuruyla boşanmaya karar verilmesine sebep olan olaylardan doğan manevi zararın tazmini için hükmedilebilir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Kötü niyetle bir hakkın gasbedilmesinden veya temerrütten doğan zararı ödemek zorundadır.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Zarar verene, zararını ödeyeceğine ilişkin önceden yapılan anlaşma geçersizdir.\"

2. Hukuk Dairesi 2021/4102 E. , 2021/5139 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 22.06.2020 (Salı)