Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 15.02.2017 gün ve 2017/1104 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 28.02.2017 gün ve 2017/12470 KYB sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, Adana 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2016 tarihli ve 2016/335 esas, 2016/861 sayılı kararının "Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/09/2015 tarihli ve 2013/15125 esas, 2015/28874 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında, özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı, somut olayda özelleştirme uygulamaları neticesinde Özelleştirme Yüksek Kurulu"nun 11/04/2011 tarihli ve 2011/32 sayılı kararı ile Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş."nin özelleştirildiği, suçun ise 21/07/2015 tarihinde işlendiğinin tespiti karşısında, sanığın üzerine atılı mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 21.07.2015 tarihli mühür bozma tutanağına konu 03.07.2015 günlü mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan Toroslar Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 30.09.2013 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nın 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Adana 16. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23.12.2016 gün ve 2016/335 E., 2016/861 K. sayılı hükmünün CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün olduğundan, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.