MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/03/2015 tarih ve 2014/996-2015/115 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin ...-...’da tır garajı işlettiğini, davalının 2013 yılının Mart ayında müvekkiline müracaat ederek bir kısım konteynerlerini müvekkilinin garajına bırakmak ve oradan indirme-bindirme yapmak istediğini bildirdiğini, müvekkilinin de 15 güne kadar olan beklemelerden para almayacağını, 15 günden fazla bekleyen konteyner için cari ardiye ücreti tahakkuk ettireceğini ve ayrıca indirme-bindirme ücreti alacağını belirterek davalının talebini kabul ettiğini, taraflar arasında yazılı bir ardiye sözleşmesi imzalanmadığını, ancak davalının eylemli olarak konteynerlerini getirip müvekkiline ait yere koyduğunu, geçen süre zarfında davalının ardiye ücretini ödememesi üzerine başlatılan icra takibine davalının kısmen itiraz ettiğini, davalının icra takibine itirazında indirme-bindirme ücretini kabul ettiğini ancak ardiye ücretine itiraz ettiğini, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek davalının icra dosyasına vaki kısmi itirazının iptali ile takibin itiraz edilen kısım üzerinden devamına ve % 20’den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile davacının konteynerlerin sadece indirme bindirme hizmeti ücreti karşılığında anlaştığını, ardiye ücreti ödeneceği konusunda yazılı veya sözlü bir anlaşma ve mutabakatın bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; ardiye sözleşmesinin ücretli olması gerektiği, davalı tarafından ardiye sözleşmesinin süresiz olarak ücretsiz olduğunun kanıtlanamadığı, davacının ardiye hizmetinin ilk 15 gün için ücretsiz olduğu yönündeki beyanının sözleşmenin tümü için aleyhine yorumlanamayacağı gerekçesiyle davanın kabulü ile davalının icra dosyasına vaki kısmi itirazının iptaline ve itiraz haksız olduğundan asıl alacağın %20’si oranında icra inkâr tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, ardiye sözleşmesinden kaynaklanan alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, taraflar arasında yazılı bir sözleşme bulunmamakla birlikte davacı tarafından delil olarak sunulan ve davalı tarafından da içeriği kabul edilen 10.04.2013 tarihli e-mail yazışmasında davalının depoyu aktif olarak kullanması karşılığında Haziran ayına kadar ardiye ücreti alınmayacağının kararlaştırıldığı, ancak beklenen hareketliliğin olmaması üzerine davacı tarafından davalının ihtar edildiği, yine 30.04.2013 tarihli e-mail yazışmasında 30.04.2013 tarihinden itibaren depodaki konteynırlara giriş günleri itibariyle 15 günlük free-time (ücretsiz dönem) uygulanıp kalan günler için günlük ardiye ücreti yansıtılacağı belirtilmiştir. Bu durumda, mahkemece, depodaki tüm konteynırlar için deneme döneminin 30.04.2013 tarihinde sona erdiği ve davacının davalıya 30.04.2013 tarihinden itibaren 15 günlük free-time uyguladığı böylece bu sürenin bitimi olan 16.05.2013 tarihi itibariyle ardiye ücretinin hesaplanması gerektiği gözetilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 06.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.