MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sahte banka veya kredi kartı üretme, kabul etme ve sahte oluşturulmuş banka veya kredi kartı ile ATM cihazından para çekme ya da alış veriş yapma eylemlerinde mağdurun, sahte oluşturulan banka veya kredi kartlarıyla ilişkilendirilen banka veya finans kuruluşu olması nedeniyle, kartı çıkaran banka sayısınca TCK.nun 245/2. ve 245/3. madde ve fıkralarında düzenlenen suçların oluşacağı gözetilerek, tek bir bankaya ait sahte olarak üretilmiş bankamatik kartını değişik zamanlarda kullanmak suretiyle yarar sağlayan sanıkların eylemlerine uyan TCK.nun 245/2, ve 245/3, 43. madde ve fıkraları uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi ve TCK.nun 245/3. maddesinde düzenlenen suç için öngörülen hapis cezasının alt sınırının 4 yıl olduğu gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanıklar ... ve ... hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanırken tekerrüre esas alınacak ilamlarının infaz sırasında belirlenmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ..."ın ve sanık ... müdafiinin suçun sübutuna, delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına, eksik incelemeye, savunma hakkının kısıtlandığına, sanıklar ... ve ..."nin bir nedene dayanmayan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak:

1- Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

2- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanıkların maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına, bu yoksunluklarının kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

3- Sanık ..."nin tekerrüre esas sabıkası bulunmadığı halde hakkında TCK" nın 58. maddesinin uygulanmasına hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK.nun 245/3. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 300 günün 5 güne, TCK.nun 43. maddesi uyarınca belirlenen 375 günün 6 güne çıkarılması, TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 7500 TL adli para cezasının 120 TL"ye indirilmesi ve hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına" yazılmak ve hükümde sanıklar hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilen bölümün başına sanıklar ... ve ... yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.