Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12528 Esas 2017/581 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/11/2014 tarih ve 2014/257-2014/336 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “...+Şekil ” ibareli 09. sınıf ürünleri de kapsayan tescilli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin müvekkili markalarıyla iltibas yaratacak ve haksız yarar sağlayacak şekilde 2011/82858 numaralı “...” ibareli ve 09. sınıf ürünleri içeren marka tescil başvurunda bulunduğunu, başvurusunun ilanı üzerine iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihai olarak da YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili; YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru markasının asıl unsurunun “...”, davacı markaların asıl unsurunun ise “...” olduğu, hedef tüketici kitlesinin İngilizce ibarelerin Türkçelerini bilmeyecekleri, taraf markaları ortalama tüketici kitlesinin genel izlenimi ve bütüncül bakış açısına göre karşılaştırıldığında, markalar arasında görsel, kavramsal ve sesçil olarak yüksek düzeyli bir benzerlik bulunduğu, tescil kapsamlarının tamamen aynı olması nedeniyle 556 sayılı KHK’nın 8/1 (b) maddesi anlamında karıştırma ihtimalinin bulunduğu gerekçesiyle YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.