Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9754 Esas 2019/8983 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9754
Karar No: 2019/8983
Karar Tarihi: 18.09.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9754 Esas 2019/8983 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle öldürme suçundan yargılanan bir sanık hakkında alınan mahkumiyet kararı, temyiz edilmiş. Yapılan yargılama ve toplanan delillere göre sanığın aşırı süratli araç kullanması ve seyir halindeyken telefon görüşmesi yapması sonucu kazaya neden olduğu belirlenmiş. Mahkeme, cezanın alt sınırdan verilmesine karar vermiş ama cezası ertelenen sanığa, denetim süresi içinde kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğini bildirmemiş. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmasına gerek olmayan konularda yeni bir fıkra eklenmiş. Buna göre, denetim süresi içinde sanığın kasıtlı suç işlemesi veya yükümlülüklere uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın infaz kurumunda çektirileceği ve denetim süresini iyi halli olarak geçirmesi durumunda cezanın infaz edilmiş sayılacağı belirtilmiş. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK 85/1, 62, 51/1-3, ve 51/7-8.

12. Ceza Dairesi 2017/9754 E. , 2019/8983 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin raporlarda meskun mahal dışı değerlendirmesinin doğru olmadığına, sanığın aşırı süratli olduğu, sanığın seyir halindeyken telefon görüşmesi yaptığı, sanığın tamamen kusurlu olduğuna, cezanın alt sınırdan verilmesine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Cezası ertelenen sanığa 5237 sayılı TCK"nın 51/7-8. maddeleri uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının bildirilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 7. fıkrasından sonra gelmek üzere yeni bir fıkra eklenerek "5237 sayılı TCK’nın 51/7 maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.