Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3138 Esas 2019/8978 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 179/3-2, 50/3, 50/1-d, 52/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin promil miktarına, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokmadığına, delil olmadığına, suç işleme kastı bulunmadığına, atılı suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesi gereğince, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan on sekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş sanıkların bir yıl ve daha az süreli, diğer sanıkların ise otuz gün ve daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olup, suç tarihinde 57 yaşında olan ve adli sicil kaydının incelenmesinde hapis cezasına mahkumiyeti olduğu anlaşılan sanık hakkında hükmedilen 2 ay hapis cezasının, TCK"nın 50/1-d maddesinde seçenek yaptırımlara çevrilmesi sırasında hatalı olarak TCK’nın 50/3. maddesinin gösterilmesi,
2-TCK’nın 50/6. maddesi gereğince, hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesi halinde kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceği ihtarına hükmedilirken, yasa maddesinin TCK’nın 52/6. olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün dördüncü bendinde yer alan “TCK’nın 50/3. maddesi göndermesiyle” ibaresinin çıkarılması ve beşinci bendindeki “TCK’nın 52/6. maddesi gereğince” ibaresi çıkarılarak, yerine “TCK’nın 50/6. maddesi gereğince” ibaresinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 18.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.