Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/985 Esas 2019/8973 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, teşdit uygulanmasına, duruşmaları takip etmediği gerekçesiyle sanık hakkında TCK"nın 62. maddesinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Sanığın idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde gece vakti aydınlatmanın bulunduğu cadde üzerinde seyir halindeyken aracının ön kısımları ile kaldırımdan 10 cm ileride bulunan yayaya çarptığı, görgü tanıklarının sanığı uyarmalarına rağmen sanığın durmayarak mağdur yayayı 700 metre araç altında sürükleyip ölmesine neden olduğu ve kaza mahallinden kaçtığı olayda; tanık ...’ün sanık ile kazadan önce telefonla konuştuğu sırada sanığın kendisine alkol aldığını söylediğine dair beyanları, sanığın olaydan sonra kaçmış olması, eylemi oğlunun üstlenmesi için azmettirmesi sebepleriyle sanık hakkında TCK’nın 22/3 hükümleri uygulanmışsa da; sanığın olay anında alkollü olduğuna ve alkolün etkisi ile kazanın meydana geldiğine dair şüpheden uzak somut delil bulunmaması, belirtilen diğer sebeplerin ise temel cezanın belirlenmesi sırasında gözetilmesi gereken hususlar olduğu anlaşıldığından; sanığın eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, hükmolunan cezada TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-Duruşmalardan vareste tutulmayı talep etmeyen sanığın, müdafiisinin bütün oturumlarda hazır olduğu anlaşıldığından; sanık tarafından ödenen 5000 TL güvence bedelinin CMK"nın 115/3. maddesi yollaması ile 113/1-b maddesi gereğince kullanılmasına ve fazlasının sanığa iadesi yerine yazılı şekilde hazineye irad kaydına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak; BOZULMASINA, 18.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.