16. Ceza Dairesi Esas No: 2017/4248 Karar No: 2018/1617 Karar Tarihi: 21.05.2018
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/4248 Esas 2018/1617 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme Ceza Dairesi'nde görülen bir davanın sonucunda TCK'nin 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nin 63, 53, 58/9 maddeleri uyarınca sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğu suçlamasıyla mahkumiyetine karar verdi. Temyiz edenin talebinin reddedildiği, yapılan usuli işlemlerin kanuna uygun olarak gerçekleştirildiği ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği belirtildi. Hükümde belirtilen kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nin 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nin 63, 53, 58/9 maddeleri.
16. Ceza Dairesi 2017/4248 E. , 2018/1617 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 63, 53, 58/9 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE, Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.