13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2626 Karar No: 2018/9087 Karar Tarihi: 18.06.2018
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/2626 Esas 2018/9087 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozmaktan suçlu bulunmuştur. Ancak, suçun gece mi gündüz mü işlendiği kesin olarak belli olmadığı için daha az ceza alması gerektiği kararlaştırılmıştır. TCK'nın 143/1 maddesi artırım yapılmadan TCK'nın 142/1-a-b ve 62/1 maddelerine göre verilen ceza, neticeten 1 yıl 8 ay hapis cezası olarak belirlenmiştir. Taşınmazın işyeri dokunulmazlığını ihlal etmekten suçlu bulunması durumunda ise, yine gece mi gündüz mü işlendiğinin kesin olmaması nedeniyle daha az ceza alması gerektiği belirtilir. TCK'nın 116/4 maddesi uygulama ile ceza verilir.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçlun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın yüklenen suçu gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirdiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerekirken, TCK"nın 143. maddesi ile verilen cezada artırım yapılıp yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında fazla ceza tayin edilmiş olması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “sanık hakkında TCK’nın 143/1. maddesinin uygulanmasına“ ilişkin bölümün çıkartılarak sanık hakkında TCK’nın 142/1-a-b ve 62/1 maddelerine göre verilen, neticeten 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının neticeten 1 yıl 8 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle ,diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın yüklenen suçu gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirdiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerekirken, işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan TCK"nın 116/4. maddesi ile uygulama yapılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında fazla ceza tayin edilmiş olması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.