Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5177 Esas 2017/5927 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5177
Karar No: 2017/5927
Karar Tarihi: 08.11.2017

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5177 Esas 2017/5927 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, Ağır Ceza Mahkemesi'nin bir uyuşturucu madde ticareti davasında sanığı suçlu bulduğu ve mahkûmiyet kararı verdiği belirtiliyor. Yargılama sürecinde tüm delillerin toplandığı ve iddiaların gerekçeli kararda tartışıldığı ifade ediliyor. Ancak, sanığın koşullu salıverilme tarihinden itibaren yoksun kalacağı haklar konusunda yanlış bir uygulama yapıldığına ve Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından alınan tanık numunelerinin müsaderesine karar verilmediğine dikkat çekiliyor. Bu nedenlerle kararın bozulması gerektiği ve sanığın durumunun Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili iptal kararı gözetilerek yeniden belirlenmesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanması, müsadere işlemi için ise TCK'nın 54/4 maddesi gereğince Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından alınan tanık numunelerinin müsaderesine karar verilmesi gerektiği belirtiliyor.

20. Ceza Dairesi 2017/5177 E. , 2017/5927 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, aşağıda belirtilenler dışında sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, TCK’nın 53. maddesinin (3.) fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisinden yoksun bırakılmasının” hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden, yoksunluğun tümü için koşullu salıverilmeye kadar sürmesine karar verilmesi ve 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2... Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından suç konusu maddelerden alınan tanık numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan;
1-Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılmasına,
2-Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümüne "... Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından suç konusu maddelerden alınan tanık numunelerin TCK"nın 54/4 maddesi gereğince müsaderesine" ibaresi yazılmak suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.11.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.