MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/03/2015 tarih ve 2014/341-2015/92 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ‘...’ ve sair ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirket tarafından ‘...+şekil’ ibareli markalar için 35, 36, 41 ve 42. sınıflarda tescil başvurusu yapıldığını, anılan başvurunun müvekkili markalarıyla karıştırılabilecek kadar benzer olduğunu, davalı kuruma itiraz edildiğini ancak itirazın nihai olarak TPE YİDK tarafından reddedildiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu, başvurunun müvekkili markalarıyla aynı hizmet ve malları içerdiğini, aralarında bağlantı kurulacağını ve seri marka olarak algılanacağını ileri sürerek kurum kararının iptalini ve markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, uyuşmazlığın 556 sayılı KHK m. 8/1-b ve 8/4 gereği tescil engeli olup olmadığı noktalarında toplandığı, dava konusu başvuruya yapılan itirazın nihai olarak markaların karıştırılacak kadar benzer olmadığı, tanınmışlık ve kötüniyet iddialarının da markalar benzer bulunmadığı için geçerli bulunmadığından reddedildiği, başvuru kapsamında tescil edilmek istenen mal ve hizmetlerin davacı markaları kapsamında aynen yer aldığı, ancak davacının tanınmış olduğu 35/6. sınıf mağazacılık hizmetlerinin başvuruda yer almadığı, davacı markalarının 35, 36, 41, 42. sınıf mal ve hizmetlerde tescilli olduğu ancak kullanımın olduğuna dair bir iddia ve delil bulunmadığı, markalar arasında bağlantı ve karıştırılma ihtimalinin olmadığı, başvuru konusunun alıcı kitlesinin seçici ve profesyonel kişilerden oluştuğu, markların işitsel ve kavramsal olarak benzer olmadığı, davacı markasının tanınmış olmasının da sonuca etkisi olmadığı, TPE YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.