Taksirle öldürme - suç üstlenme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3864 Esas 2019/8954 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3864
Karar No: 2019/8954
Karar Tarihi: 17.09.2019

Taksirle öldürme - suç üstlenme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3864 Esas 2019/8954 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Yargıtay 12. Ceza Dairesi tarafından incelenen kararda, sanık taksirle öldürme suçu sebebiyle mahkum edilmiştir. Ayrıca suç üstlenme suçundan da ceza verilmiş ancak cezaya yer olmadığına karar verilmiştir. Sanığın avukatı ve mağdurun avukatı kararı temyiz etmişlerdir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından da kararın infaz aşamasında adli para cezasına çevrilmesi halinin değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın kişisel ve ekonomik durumları dikkate alınarak TCK'nın 52/3 ve 50/4. maddeleri uyarınca taktir edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilerek sanığın 14.600 TL para cezası ile cezalandırılması kararlaştırılmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise; TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4 ve 270/1 maddeleridir.
12. Ceza Dairesi         2019/3864 E.  ,  2019/8954 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme, suç üstlenme
    Hüküm : 1.Sanık ... hakkında TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
    2.Sanık ... hakkında TCK"nın 270/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına

    Taksirle öldürme suçundan sanık ..."nin mahkumiyetine, suç üstlenme suçundan ise sanık ..."nin hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler, sanıklar müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin ceza miktarına, eksik incelemeye, sanıklar müdafinin sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi ve takdiri indirim maddelerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak,
    Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca hükmolunan 2 yıl hapis cezasının günlüğü 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesi sırasında sonuç cezanın 14.600 TL yerine hesap hatası yapılarak 14.400 TL olarak belirlenmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükümdeki üçüncü fıkranın çıkarılarak ve yerine "Sanığın kişiliği, ekonomik ve sosyal durumu ile suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nın 52/3 ve 50/4. maddeleri gereğince, sanık hakkında taktir olunan hapis cezasının 730 gün karşılığı Adli Para Cezasına çevrilmesine ve sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının 20,00 TL olarak tayini ile sanığın neticeten 14.600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.