Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/4860 Esas 2017/5919 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4860
Karar No: 2017/5919
Karar Tarihi: 08.11.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/4860 Esas 2017/5919 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, asliye ceza mahkemesindeki kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunda sanığın mahkûmiyeti ile sonuçlanmıştır. Yargılama sürecinde işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği ve vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olduğu belirtilmiştir. Ancak, denetimli serbestlik süreci ile ilgili belirsizlik nedeniyle hüküm bozulmuş ve sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

20. Ceza Dairesi 2017/4860 E. , 2017/5919 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bozma üzerine yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
... Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü"nün 24.04.2016 tarihli cevabi yazısına göre sanık hakkında İzmir 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 23.07.2007 tarih ve 2007/764 karar sayılı ilamı nedeniyle 2008/756 karar sayılı denetimli serbestlik dosyasının bulunduğu, 18.09.2007 tarihi ile 18.01.2008 tarihleri arasında dosyanın infaz edildiği bildirilmiş, dosya içerisinde bulunan İzmir 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 23.07.2007 tarih ve 2007/803 esas ve 2007/764 karar sayılı ilamının incelenmesinde “tedavi süresince devam eden denetimli serbestlik süresine tedavinin sona erdiği tarihten itibaren 1 yıl süre ile devam edilmesine, bu tedbirin gerektiğinde 3 yıldan fazla olmamak üzere uzatılmasına” karar verildiğinin anlaşılması karşında, infaz evraklarının getirtilerek 06.05.2008 tarihli eyleminin tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı süresi içinde işlenip işlenmediği belirlenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 08.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.