Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/2, 43, 62, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın durumundan şüphelenip kendisini durdurmak isteyen kolluk görevlilerinden kaçarken tehlikeli şekilde, süratla ara sokaklarda seyrettiği ve vatandaşların üzerine araç sürdüğü kabul edilen olayda, aynı sanığın 02.08.2015 tarihinde 1,35 promil alkollü olarak kullandığı araçla işlediği suçlar dolayısıyla kendisi hakkında Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/56762 sayılı dosyası üzerinden yürütülen soruşturma neticesinde hakkında 07.09.2015 tarihinde tehdit, mala zarar verme, trafik güvenliğini tehlike sokma suçlarından iddianame tanzim edildiği, sanık hakkında Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/673 esas 2016/13 karar sayılı kararıyla trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezasına mahkum edildiği ve sanığın her eylemin birbirinden bağımsız trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu oluşturacağı gözetilmeden, sanığın atılı suçu zincirleme biçimde işlediğinden bahisle eyleminin tek kabul edilip sanığın TCK"nın 179/3-2 maddesi gereğince bir defa cezalandırılmasına karar verilmesi ve Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25 gün hapis cezasının mahsubuna karar verilmesi,
2-Hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilirken tekerrüre esas alınan ilamda sanığın birden fazla mahkumiyetinin bulunması sebebiyle ilamdaki hangi mahkumiyetinin tekerrüre esas alındığının belirtilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak, CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle BOZULMASINA, 17/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.