MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 107 ada 12 parsel sayılı taşınmazına davalının haklı ve geçerli bir neden olmaksızın ev inşa edip ağaç diktiğini, bu durumu 5 yıl önce öğrendiğini, haksız el atmaya karşılık davalının kendine ait parseli devretmesi hususunda anlaşmalarına rağmen devrin yapılmadığını, davalının iyi niyetli sayılamayacağını ileri sürerek çekişmeli taşınmaza vaki haksız elatmanın önlenmesi ve tecavüzlü yapıların yıkımına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, ev inşa ettiği çekişmeli taşınmazın 250 m2 lik kısmını davacı kardeşinden satın aldığını, ancak aralarında yazılı sözleşme yapmadıklarını, fen memurlarınca yapılan ölçüm sonucu 1997 yılında evi inşa ettiğini, davacının bu durumdan haberdar olduğunu bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile 17/04/2014 tarihli fen bilirkişi raporuna ekli krokide ‘’ C ‘’ , ‘’ A ‘’ , ‘’ B ‘’ ve ‘’ D ‘’ harfi ile gösterilen yerlere davalının el atmasının önlenmesi ile üzerindeki yapıların yıkımına, yine 18/04/2014 tarihli ziraat bilirkişisi raporunda belirtilen ağaçların sökümüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 14.03.2017 Salı günü saat 9.40"da daireye gelmeleri için taraf vekillerine tebligat yapıldığı halde gelmedikleri anlaşıldı, incelemenin dosya üzerinde yapılmasına, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dosya iceriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yazılı şekilde karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalının aşağıdaki bent dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak; dava 5.000.00. TL değer gösterilmek suretiyle açılmış, mahkemece yapılan keşif sonucu el atılan alan ile üzerindeki tecavüzlü yapıların toplam değerinin 106.350.00. TL olduğu belirlenmiştir.
Bu durumda, hüküm altına alınması gereken nispi karar ve ilam harcının; el atılan ve yıkımı istenilen yapıların toplam değeri (106.350.00. TL) üzerinden hesaplanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile eksik harca hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki; anılan bu husus yeniden yargılamayı ğerektirmediğinden; hükmün (5. ) bendinin tamamen hükümden çıkarılarak yerine 5. bent olarak "Dava değeri üzerinden hesap edilen alınması gerekli 7.264.76. TL harçtan davacı tarafça peşin olarak yatırılan 395.40. TL harcın mahsubu ile bakiye 6.869.36. TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına" ibaresinin yazılmasına, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabülü ile 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 14.3.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.