Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/949 Esas 2019/8939 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, idaresindeki minibüsle geceleyin şehir içindeki aydınlatma bulunan çift yönlü 8.30 metre genişliğindeki yolda seyri sırasında, yolculardan katılan ...’in yanındaki 2 çocuğuyla inmek istemesi üzerine durduğu, katılanın, önce 5 yaşındaki kızını basamaktan indirirerek elini bıraktığı, daha sonra da kucağındaki 2 yaşındaki çocuğunu indirip yere bıraktığı sırada arkasında kalan 5 yaşındaki kızının yolcuların hareketini bitirmesini beklemeden ve aynalardan yolcuların hareketini yeterince kontrol etmeden seyir alan minibüsün altında kalarak sağ tekerinin üzerinden geçmesi sonucu öldüğü olayda, dosya arasında bulunan kaza tespit tutanağı ile bilirkişi raporunun olayın oluşuyla uyumlu olduğunun ve dolayısıyla kusur durumu bakımından mahkemenin kabulu ile takdirinde isabetsizlik bulunmadığının anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki olay yerinde keşif yapılarak yeniden bilirkişi raporu alınması ile gerekirke Adli Tıp Kurumundan da görüş istenmesi gerektiğinden bahisle bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna ve eksik araştırmaya yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1-c ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, kendisine verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 17/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.