Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10250 Esas 2020/2089 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10250
Karar No: 2020/2089
Karar Tarihi: 06.02.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10250 Esas 2020/2089 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir hırsızlık ve mala zarar verme suçu dosyasında, sanığın müştekinin zararını tazmin etmek istediği beyanında bulunduğu ancak müştekinin sanığın talebine karşı ne diyeceği ve ödeme yeri belirlenmediği için etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağının tartışılmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesine ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak, hükümlerin bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda detaylı olarak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve etkin pişmanlık hükümleri açıkça belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/10250 E. , 2020/2089 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık ...’in, 07/12/2014 tarihli sorgusunda müştekinin zararını gidermek istediğini beyan etmesi karşısında; müştekinin, sanığın zarar giderme talebine karşı diyecekleri de sorulup, gerektiğinde ödeme yeri de belirlenmek suretiyle sanığa makul bir süre içerisinde zararı tazmin etme imkanı sağlanıp sonucuna göre sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçları bakımından TCK"nın 168/2. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.