Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/7905 Esas 2020/10427 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanıklar ... ve ... müdafinin temyiz talebine ilişkin olarak yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19.02.2013 tarih ve 2011/5 MD- 137, 2013/58 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, kendisini vekil ile temsil ettiren ve beraat eden sanıklar yararına, Hazine aleyhine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/son madde ve fıkrası uyarınca ayrı ayrı maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden A bendinin 4. Maddesi çıkartılarak yerine "sanıklar kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/5 gereğince 3000,00"er Türk Lirası maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanıklara ayrı ayrı verilmesine" cümlesinin yazılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ... müdafinin temyiz talebine ilişkin olarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında katılan ..." a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde TCK.nın 109/2, 109/3-b maddeleri uyarınca belirlenen 4 yıl 12 ay hapis cezası üzerinden aynı Yasanın 62. maddesi uyarınca indirim yapıldığı sırada, hesap hatası yapılarak hapis cezasının 4 yıl 2 ay yerine 3 yıl 5 ay 20 gün olarak belirlenerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafinin, mahkumiyete yeterli somut delil bulunmadığına, eksik araştırma sonucu hüküm kurulduğuna, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne yönelik temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 25.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.