Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/694 Esas 2016/4193 Karar Sayılı İlamı

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici sebeplere, temyiz edenin sıfatına, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı . vekilinin temyiz itirazlarının tüm ,davalı A.Ş vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının maddi tazminat yönündeki talebinin reddine ,manevi tazminat yönünden ise 30.000 TL "nin olay tarihi olan 18.07.2009 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından davalı işveren ." nın %100 kusurlu olduğu ,kazalı işçinin kusurunun olmadığı , dava dilekçesinde 100 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte sigorta şirketinin teminat limiti tutarında davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile 30.000 TL manevi tazminatın ise davalı işveren "dan tahsilinin talep edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece taleple bağlı olarak karar verilmesi gerektiği HUMK’nun 74 ve HMK ’nun 26. Maddelerinin emredici kuralıdır. Hal böyle olunca davacının ,davalı yönünden manevi tazminat talebi olmamasına rağmen ,mahkemece 30.000 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline hükmedilmek suretiyle talebin aşılması isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan, manevi tazminat yönünden talebin aşılması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.


O halde, davalı A.Ş "nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan A.. A.."ye iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan T.. M.."ne yükletilmesine, 14.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.