Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3122 Esas 2019/8933 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK 231/11 maddesi uyarınca açıklanması ile TCK"nın 179/3-2, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Nevşehir (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 15.05.2011 tarihli ve 2011/540 esas, 2011/1129 karar sayılı kararının 17.06.2011 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 27.01.2012 tarihinde TCK"nın 86/1. maddesinde tanımlanan kasten yaralama suçunu işlediği ve nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 22.06.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Nevşehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.03.2016 tarihli ve 2015/840 Esas, 2016/237 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlediği ihbarı üzerine yeniden yapılan yargılamada, sanık hakkında çıkarılan zorla getirme emri üzerine sanığın Niğde Açık Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğunun anlaşılması karşısında; açık ceza infaz kurumunda bulunan sanığın yöntemine uygun şekilde getirtilerek savunmasının alınması gerekirken, sanığın yokluğunda hakkındaki hükmün açıklanarak savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 17/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.