Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/44788 Esas 2015/203 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/44788
Karar No: 2015/203
Karar Tarihi: 13.1.2015

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/44788 Esas 2015/203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Temyiz edilen alacak davası için Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 159-231 sayılı hüküm davalı avukatı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, karar tarihinde parasal sınır 1.890,00 TL. olduğundan, davacının talep ettiği 1.807,77 TL'nin altında kalan miktar itibariyle kesinleştiği için davalının temyiz hakkı yoktur. Bu nedenle davalının temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: 5219 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesi; 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2014/44788 E. , 2015/203 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat .... ile ... vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 17.7.2014 gün ve 159-231 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu’nca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm 1.807,77-TL’ye ilişkin olup karar tarihi itibariyle 1.890,00-TL.’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 25,20 TL harcın istek halinde iadesine, 13.1.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.