Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/2185 Esas 2019/10478 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2185
Karar No: 2019/10478
Karar Tarihi: 12.11.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/2185 Esas 2019/10478 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2017/2185 E.  ,  2019/10478 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


    Taraflar arasındaki itirazın iptali davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın reddine ilişkin verilen hüküm davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili, davacı şirkete kredi konut sigorta poliçesi ile sigortalı ..."in maliki olduğu İstiklal Mahallesi Ahmet Arif Caddesi 312 sokak No:5/1 ... adresindeki taşınmazda 24/03/2013"te dahili su hasarı meydana geldiğini, meydana gelen hasar nedeniyle davacı şirketçe sigortalıya 10/04/2013 tarihinde 2.020,00 TL tazminat ödendiğini, davalı kat maliklerinin meydana gelen zarardan sorumlu olduklarını, sigortalıya ödenen tazminatın rücuen tazmini amacıyla davalılar aleyhine ... 34. İcra Müdürlüğü"nün 2013/26515 sayılı dosyası ile ilamsız icra takibine girişildiğini, davalıların takibe itiraz ettiğini, davalıların itirazının haksız ve dayanaksız olduğunu beyanla, davalıların 2.020,00 TL asıl alacağa, ödeme tarihinden takip tarihine kadar işlemiş 109,58 TL faize ve borcun ferilerine itirazlarının iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı asiller, ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece; iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu kararda davacı aleyhine reddedilen kısım 2.129,58 TL olup, karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 12/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.