5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9020 Esas 2020/12254 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9020
Karar No: 2020/12254
Karar Tarihi: 05.10.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9020 Esas 2020/12254 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü verilmesini temyiz eden sanığın başvurusunu inceledi. 7242 Sayılı Kanun ile 5607 Sayılı Kanun’un ilgili maddelerine eklenen düzenlemelerin sanık lehine olduğunu belirtti ve yerel mahkemenin sanığın hukuki durumunu yeniden değerlendirmesi gerektiğine hükmetti. Ayrıca, sanık hakkında tayin edilen fazla cezanın hakkaniyet ölçütleri ile bağdaşmadığına ve hak yoksunluklarına hükmedilirken 5237 Sayılı TCK’nın bazı hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiğine karar verildi. Mahkeme, hükümdeki bozuklukları gerekçe göstererek kararı bozdu ve dosyanın yeniden incelenmesi için yerel mahkemeye gönderilmesine karar verdi.
İlgili kanun maddeleri şunlardır:
- 5607 Sayılı Kanun’un 3/22. maddesi ve ek maddesi
- 5607 Sayılı Kanun’un 5/2. maddesi ve ek fıkrası
- 5237 Sayılı TCK’nın 7. maddesi
- 7242 Sayılı Kanun’un 63. maddesi ve 5607 Sayılı Kanun’a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanan 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı.

19. Ceza Dairesi 2019/9020 E. , 2020/12254 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre de;
1)5237 sayılı TCK"nin 3/1. maddesindeki “Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur.” düzenlemesi ile aynı Kanun"un 61. maddesi uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurlarının dikkate alınması gerekmekte olup, dosya kapsamına göre sanığın benzer olaylarla karşılaştırıldığında fiili, eylem ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde alt sınırdan uzaklaşarak teşdit uygulanmasını gerektirmediği halde, hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde sanık hakkında fazla ceza tayini,
2)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.