Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16395 Esas 2018/27299 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/16395
Karar No: 2018/27299
Karar Tarihi: 17.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16395 Esas 2018/27299 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararına göre, davacının ücreti ve muvazaa olgusu daha önce açılan davada kesinleşmiştir. Somut davada ise davalı şirketin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulmuştur. Bu nedenle özelleştirme tarihinden sonraki dönem uyuşmazlık konusu olmadığından, verilen hükmün ileriye yönelik etkisi bulunmamaktadır. Karar, temyiz kesinlik sınırını aşmayacak şekilde verilmiştir ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi uyarınca, miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar temyiz edilemez.
- Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
- Kanunun 366. maddesi, temyiz harcının ne şekilde ödeneceğini düzenler.
- Kanunun 352. maddesi ise temyiz incelemesi yapacak olan Bölge Adliye Mahkemesinin görev ve yetkilerini belirler.

22. Hukuk Dairesi 2018/16395 E. , 2018/27299 K.

"İçtihat Metni"

DAVA TÜRÜ : ALACAK
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, davacının ücretinin ve muvazaa olgusunun daha önce açılan davada kesinleştiği ve somut davada davalı ... A.Ş.’nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu, bu durumda özelleştirme tarihinden sonraki dönem uyuşmazlık konusu olmadığından verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyannca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.