6136 sayılı Yasaya aykırılık ve tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2549 Esas 2014/1170 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme
HÜKÜM : 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması; tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçundan hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;

5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek sanık müdafinin isteminin itiraz olarak kabulü ile gereğinin mahallinde yerine getirilmesine.

2-Sanık hakkında tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirilmesi suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanık müdafinin suçun oluşmadığına, eksik incelemeye, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak;

a- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken hapis cezası alt sınırdan tayin olduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

b- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde sanık hakkında 5237 TCK.nun 174/1.madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 60 günün 5 güne, TCK.nun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak hükmolunan 50 günün 4 güne, 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 1000 TL adli para cezasının 80 TL"ye indirilmesi ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 21.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.