Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2089 Esas 2017/3712 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2089
Karar No: 2017/3712
Karar Tarihi: 06.11.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2089 Esas 2017/3712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mağdurun öldürülmesine kasten teşebbüs ettiğinin kanıtlandığını ve suçun TCK'nun 81, 35/2, 62, 53 ve CMUK'nun 326/son maddeleri uyarınca işlendiğine karar verdi. Sanık, mahkeme tarafından aldığı cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi göz önünde bulundurularak 5 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Yargılama dosyası, savunması ve deliller incelendikten sonra, müdafi tarafından öne sürülen tüm temyiz itirazları reddedildi. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararıyla ilgili olarak, mahkemenin hareketinin kanuna aykırı olabileceği, ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği belirtildi. Sonuç olarak, hüküm fıkrasındaki TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünün \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değiştirilmesine karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri TCK'nun 81, 35/2, 62, 53 ve CMUK'nun 326/son maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2016/2089 E. , 2017/3712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35/2, 62, 53 ve CMUK.nun 326/son maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nin, mağdur ..."ü kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma kararına uyularak verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin vasfa, kastın bulunmadığına, meşru müdafaa koşullarının oluştuğu ile beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 06.11.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.