MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Zilliyetliğin Tesbiti Ve Korunması İstemli
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen davada yapılan yargılama sonunda ... Sulh Hukuk Mahkemesi 15.06.2017 tarih, 2016/408 Esas- 2017/748 Karar, Sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı, davalı vekili arafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 02.11.2017 tarihli ve 2017/400 Esas, 2017/388 Karar sayılı ilamıyla istinaf başvurusunun miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle reddine karar verilmiş olup, bu karara davacı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulması üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince 19.02.2018 tarihli ve 2017/400 Esas, 2017/388 Karar sayılı ek kararla temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş, ek kararın davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine; duruşma istemi değerden reddedilmiş olmakla, dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, davacı ..."in 39 parsel sayılı taşınmazın 45 dönümlük kısmına 7 yıldan beri zilliyetle tasarruf ettiğini, davalı tarafın 05.10.2012 tarihinde vekil edenin zilyet ve tasarrufu altında bulunan taşınmazı sürmek suretiyle tecavüzde bulunduğunu belirterek 39 parselin 45 dönümlük kısmına yaptığı tecavüzünün önlenerek zilliyetliklerinin korunmasına, tecavüz edilen kısmın davacıya teslimine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, davanın kabulü ile dava konusu ... ili ... İlçesi ... Mahallesi 39 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan fen bilirkişisinin 17.03.2017 havale tarihli rapor eki krokisinde (A) harfi ile gösterilen kısmında davacının zilyetliğinin tespitine, davacının dava konusu taşınmaz üzerindeki zilyetliğinin korunmasına, davacının fazlaya ilişkin talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, Mahkeme hükmüne karşı, davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İstinaf Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi tarafından 1.000,00 TL üzerinden harç alındığı, bu miktara tarafların bir itirazının olmadığı ve başkaca değer de belirlenmediği gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesince verilen kararın kesin nitelikte olduğunu belirterek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş, bu karar davalı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulması üzerine ek karar ile 19.12.2018 tarihli kararın dava değeri yönünden kesin olduğu gerekçesi ile HMK"nin 346/1 maddesi gereğince davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup, bu ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki, her ne kadar Gazinantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince 2017/400 Esas-2017/388 Karar, 19.02.2018 tarihli ek karar ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu 346/1. maddesi gereğince davalının temyiz talebinin, kararın kesin olduğu gerekçesi ile reddine karar verilmiş ise de, dava dilekçesinde 45 dönüm olarak belirtilen taşınmaz için dava değeri belirtilmeksizin 1.000,00 TL üzerinden harç yatırıldığı, mahkemece 10.03.2017 tarihinde yapılan keşif sonrasında alınan 13.03.2016 tarihli fen bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazın 39 nolu parsel içerisinde 46.000.00 m2 yüzölçümlü tarla olduğunu tespit edildiği, çekişmeli 46.000.00 m2 yüzölçümlü taşınmazın dava tarihindeki değerinin 1.000,00 TL olmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı ve yargılama sırasında yerel mahkemece keşif yapılarak dava konusu taşınmazın değerinin belirlenmediği, bu nedenlerle kararın kesin olmadığı anlaşılmakla; 19.02.2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına,
Dava, zilyetliğin tespiti ve korunması istemine ilişkindir.
Bilindiği üzere; 492 sayılı Harçlar Kanunu 16. maddesinde "Değer ölçüsüne göre harca tabi işlemlerde (1) sayılı tarifede yazılı değerler esastır. Müdahalenin men"i tescil ve tapu kayıt iptali gibi gayrimenkulün aynına taalluk eden davalarda gayrimenkulün değeri nazara alınır.
Gayrimenkulün aynına taalluk eden davalarda ecrimisil ve tazminat gibi taleplerde de bulunulduğu takdirde harç, gayrimenkulün değeri ile talep olunan tazminat ve ecrimisil tutarı üzerinden alınır. Değer tayini mümkün olan hallerde dava dilekçelerinde değer gösterilmesi mecburidir. Gösterilmemişse davacıya tesbit ettirilir. Tesbitten kaçınma halinde, dava dilekçesi muameleye konmaz. Noksan tesbit edilen değerler hakkında 30. madde hükmü uygulanır" hükmü yer almaktadır.
Öte yandan, Harçlar Kanunu harç alınmasını veya tamamlanmasını yanların isteklerine bırakmamış; değinilen yönün mahkemece kendiliğinden (re"sen) gözetilmesi gerektiğini hükme bağlamıştır. 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 32.maddesinde yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılmayacağı vurgulanmıştır. Aynı Yasa"nın 30. maddesinde ise; "Muhakeme sırasında tespit olunan değerin, dava dilekçesinde bildirilen değerden fazla olduğu anlaşılırsa, yalnız o celse için muhakemeye devam olunur, takip eden celseye kadar noksan değer üzerinden peşin karar ve ilam harcı tamamlanmadıkça davaya devam olunmaz. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 150. maddesinde gösterilen süre içinde dosyanın muameleye konulması, noksan olan harcın ödenmesine bağlıdır."" düzenlemesine yer verilmiştir.
Hal böyle olunca; taşınmaz başında keşif yapılarak Harçlar Kanunu 16. madde uyarınca dava değerinin belirlenmesi ve dava konusunun değeri tespit edilerek dava değeri üzerinden peşin harcın alınması, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken dava açılırken yatırılan harca esas değer esas alınarak temyiz isteğinin reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin değinilen yön itibariyle yerinde görülen temyiz itirazının kabulü ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 371/1-a maddesi uyarınca Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi kararının BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373/2. maddesi gereğince dosyanın kararı veren Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesine gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 01.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.