Danıştay 4. Daire 1990/2620 Esas 1993/1569 Karar Sayılı İlamı

Daire : DÖRDÜNCÜ DAİRE
Karar Yılı : 1993
Karar No : 1569
Esas Yılı : 1990
Esas No : 2620
Karar Tarihi : 08/04/993

NE SEBEPLE OLURSA OLSUN KANUN TEMYİZ SÜRESİNİN YARGI YERİ KARARI İLE UZATILABİLECEĞİNİ ÖNGÖRMEDİĞİNDEN BU YÖNDEKİ TARAF TALEBİNİN İNCELENMESİ VE SONUÇLANDIRILMASININ MÜMKÜN OLMADIĞI HK.
Hububat ve bakliyat alım satımı ile uğraşan davacının 1987 takvim yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen rapora dayanılarak davacı adına re'sen takdir yoluyla gelir (stopaj) vergisi salınmış, kaçakçılık ve özel usulsüzlük cezaları kesilmiştir. Vergi Mahkemesi olayda her ne kadar ...'nın mükellefiyet kaydının bulunması ve düzenlenen faturaların kayıt nizamına uygun olduğu görülmekte ise de, davacı ile ... arasında gerçekte hububat ve bakliyat alım satımı olmayıp, müstahsilden yapılan alışlardan dolayı ödenmesi gereken gelir (stopaj) vergisinden kaçınmak amacıyla muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura alış verişi olduğu ve bu amaca yönelik düzenlenen faturaya itibar edilemiyeceği, uyuşmazlık döneminde gerçekte tüccar olmayan ...'dan alınmayıp müstahsilden satın alındığı anlaşılan hububat ve bakliyattan dolayı Gelir Vergisi Kanununun 94/13.maddesi hükmü uyarınca tevkifat yapılmamış olduğundan, re'sen yapılan cezalı tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı, özel usulsüzlük cezasında ise, özel usulsüzlük cezası kesilmesini öngören ve bu cezanın kesilmesine dair koşulları düzenleyen yasa maddesinde belirtilen unsurlar uyuşmazlık konusu olayda bir arada gerçekleşmemiş olup bu durumda idari cezalar içinde geçerli bulunan "cezayı gerektiren fiilin tüm unsurları tamam olmadan failin cezalanldırılamıyacağı" yolundaki genel ceza hukuku ilkesinde varsayım yada kıyas yolu ile ceza tayinine olanak tanınmaması yönünden davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle, vergi aslı ve kaçakçılık cezasını onamak suretiyle özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı idare kararın bozulmasını istemektedir.
Dosyada mevcut dilekçede davacı, mahkeme kararının kendine tebliğ edilmediğini, ancak kararın temyizi üzerine vergi dairesi müdürlüğünün temyiz dilekçesinden kararın niteliğini öğrendiğini temyiz talebinde bulunabilmek ve vergi dairesinin temyiz talebine cevap verebilmek için bu hakkın mahfuz tutulmasını istemiştir.
Dosyanın incelenmesinde temyize konu kararın davacı sekreteri …'ya tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Kamu düzeni ve kişi hak ve özgürlüklerine ilişkin olması nedeniyle dava ve Kanun yollarına başvurma sürelerinin ve bu sürelerin kesilmesi veya uzamasının Kanun'la belirlenmesi ve düzenlenmesi gerekmektedir. Bu nedenle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununda söz konusu hususlar düzenlenmiş bulunmaktadır. Bu hükümlerlde, temyiz süresinin yargı yeri kararıyla uzatılması veya muhafazası konusu öngörülmemiştir. Bu nedenle davacının temyiz süresinin muhafazası gereğine ilişkin isteminin incelenip sonuçlandırılması mümkün olmamıştır. Mahkeme kararının temyiz edildiğine ilişkin davacının bir talebi bulunmadığından, dosya vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemi yönünden incelendi:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verildi.