2. Ceza Dairesi Esas No: 2010/15920 Karar No: 2011/39567 Karar Tarihi: 24.11.2011
Elektrik enerjisi hırsızlığı - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/15920 Esas 2011/39567 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın elektrik enerjisi hırsızlığı suçu işlediğine hükmetmiştir. Ancak, suça konu sayacın mühürlenip mühürlenmediğinin araştırılmadan ve sanığın kaçak olarak tükettiği elektriğin bedelinin normal tarifeye göre cezasız ve vergisiz olarak bilirkişiye hesap ettirilmeden, sanık hakkında hüküm kurulamayacağına karar vermiştir. Bu nedenle, katılan kurumun belirlediği değerin pek fahiş olduğunu kabul ederek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun ilgili maddelerine göre hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda 765 sayılı TCK'nun 492/2, 522 maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nun 142/1-f maddesi karşılaştırılmıştır.
2. Ceza Dairesi 2010/15920 E. , 2011/39567 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2008/207855 MAHKEMESİ : Küçükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 18/06/2008 NUMARASI : 2008/442 SUÇ : Elektrik enerjisi hırsızlığı
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yokluğunda karar verilen sanık müdafiinin öğrenme üzerine temyiz talebinin süresinde olduğu belirlenmekle yapılan incelemede, Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanayi ve Ticaret Bakanlığı mührü ile mühürlü bulunan sayaca müdahale suretiyle kaçak elektrik kullanması şeklindeki eylemin 765 sayılı TCK.nun 492/2.maddesinde düzenlenen suçu oluşturması için ayrıca sayacın katılan kurum tarafından mühürlenmesi gerekmesi karşısında, suça konu sayacın suç tarihi öncesinde kurumca mühürlenip mühürlenmediği araştırılmadan ve suça konu meskende yapılacak keşifte uzman bilirkişi marifetiyle kurulu güç belirlenip, elektrikli aletlerin normal kullanım süreleri dikkate alınarak sanık tarafından kaçak olarak tüketilen elektrik bedeli normal tarifeye göre cezasız ve vergisiz olarak bilirkişiye hesap ettirildikten sonra 765 sayılı TCK.nun 522/1. maddesinin uygulanması yerine, katılan kurumun belirlediği miktara dayanılarak değerin pek fahiş olduğunun kabulü ile sanık hakkında 765 sayılı TCK.nun 492/2, 522 maddeleri ile 5237 sayılı TCK.nun 142/1-f maddesi karşılaştırılarak, lehe olduğundan bahisle 5237 sayılı TCK. uyarınca yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 24/11/2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.