Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9300 Esas 2015/5823 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/9300
Karar No: 2015/5823
Karar Tarihi: 07.05.2015

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9300 Esas 2015/5823 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2014/9300 E.  ,  2015/5823 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 24/06/2009 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/05/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
    Dava haksız eyleme dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
    Davacı, davalının özel muayenehane çalıştırmasına rağmen bunu kuruma bildirmeyerek özlük haklarını tam zamanlı çalışmış gibi aldığını belirterek davalıya yapılan fazla ödemelerin faiziyle tahsilini istemiştir.
    Davalı, açmış olduğu özel iş yerinde fiilen çalışmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davalının tam zamanlı çalışma şekline göre aldığı fazla ödemeleri iade etmesi gerektiği belirtilmiş, belirlenen ödemeler toplamına temmerrüt tarihinden faiz uygulanarak istem kısmen kabul edilmiştir.
    Davanın dayanağı olan eylem, haksız fiil niteliğinde olduğundan ve haksız eylemlerde temerrüt olay tarihinde gerçekleştiğinden, olay tarihinden itibaren faiz talep edilebilir. Şu durumda davacının faiz isteyebilmesi için davalının ayrıca temerrüde düşürülmesine gerek yoktur. Mahkemece her bir fazla ödemenin yapıldığı tarihten yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken temerrüt tarihinden faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentlerde gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddine 07/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.