Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 26.12.2003 tarihinde  yürürlüğe giren ve 4389 Sayılı Yasada değişiklik yapan 12.12.2003 tarih ve 5020 Sayılı Yasanın 20/e maddesinde “ icra takiplerinde borçlular tarafından yapılan tüm itirazların satış dışında takip işlemlerini durduramayacağı” öngörülmüştür. Aynı yasanın ek 5. maddesinde  kamu bankalarının da bu haktan yararlanacakları kabul  edilmiştir. Bu durumda anılan yasal  düzenleme ile  yasanın  yürürlük  tarihi olan 26.12.2003 tarihinden sonra  yapılacak takip  işlemlerinin devamı  imkanı sağlandığından borçluların itirazları-geçerliliğini kaybetmemekle beraber-takip işlemlerinin  sürdürülmesine başka  bir deyimle  haciz yapılmasına engel teşkil etmez. İtirazın yasanın yürürlüğünden önce yapılmış olması o tarih itibarıyle  İİK.nun 66. maddesi gereğince  takibin durdurulması sonucunu doğurursa da; sonradan yürürlüğe giren anılan yasanın amir hükmü  gereği-yasanın amacı da gözönüne alındığında-bu hallerde de satış dışında  takip işlemlerinin devam edeceğinin kabulü gerekir. Mahkemece bu olgular nazara  alınarak icra müdürünün  aksi görüşü  içeren işlemine  karşı şikayetin  kabulüne karar vermek gerekir iken, yazılı gerekçe ile istemin reddi isabetsizdir.
 SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 27.03.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.