MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/12/2013 gün ve 2013/3-2013/762 sayılı kararı bozan Daire’nin 17/09/2015 gün ve 2014/12618-2015/9391 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin temsilcisi olduğu . ... Mermer Ltd Şti"nin davalı bankadan kredi kullandığını, dava dışı şirketin alacakları tahsil edemediğinden faizleri dahil 20.000,00 TL"yi bulan kredi burcunu 2010 yılı ve sonrasında ödeyemediğini, müvekkilinin dava dışı şirkete ayırca şahsen de kefil olduğunu ve dairesini ipotek ettirdiğini, kredi taksitlerinin ödenmemesi sebebiyle davalı bankanın ipoteğin paraya çevrilmesini talep etttiğini ve ilamsız icra takibine giriştiğini, aynı alacak için usule aykırı olarak iki ayrı takip yapıldığını, dairenin 11/10/2010 tarihinde satışa çıkarıldığını, satışa ilişkin tebligat geldiğinde borcun tamamının satış gününden önce 04/10/2010 tarihli belge ile banka şubesine tüm fer"ileri ile birlikte yatırıldığını, ancak şube tarafından borcun ödendiğinin avukatlarına bildirilmediğini, müvekkilinin de banka müdürü ve şefinin avukatlara haber vereceklerine dair sözlü beyanlarına istinaden mazkbuzları icra dosyasına sunma gereği duymadığını, evin icra yolu ile satıldığını, müvekkilinin alıcılar tarafından eşyaları ile dışarı atıldığını, bu durumun kendisinde derin üzüntülere yol açtığını, banka avukatlarının daha sonra icra takiplerinden feragat ettiklerini, ayrıca bankanın mükerrer olarak açtığı icra dosyalarına tahsilde tekerrür etmeme şartı koymadığını ve tahsilatları icra dosyasına bildirmeyerek zararın büyümesine yol açtığını ileri sürerek, 50.000,00 TL manevi tazminatın, şimdilik 20.000,00 TL maddi tazminatın temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dava, davacı tarafça takip konusu borç ve fer"ileri vekalet ücreti dışında haricen ödenmesine rağmen bu ödeme icra dosyasına bildirilmeyip davacının taşınmazının satışına neden olunması nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın tazmini istemine ilişkindir.
Dava dosyasında mevcut 04.10.2010 ve 04.11.2010 tarihli davalı bankadan sadır olan belgelerle davacının icra takibine konu borcun fer"ileri ile birlikte ödendiğinin kabul edilmiş olması ve avukatlık vekalet ücretinin ise icra dosyasına değil ilgili hukuk bürosuna ödenmesi suretiyle son bulacağının ifade edilmiş olması karşısında, davalı bankanın söz konusu ödemeyi icra dosyasına bildirmeyip icra takibini devam ettirerek davacıya ait taşınmazın satılmasına yol açması eyleminin çelişkili davranış yasağına aykırılık teşkil etmesi nedeniyle MK"nun 2. maddesi uyarınca mahkemece davanın bu gerekçeyle kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu durumda, sonucu itibariyle doğru olan kararın yazılı gerekçe ile onanması gerekirken, Dairemizin 17.09.2015 günlü ilamı ile kararın davalı yararına bozulduğu anlaşıldığından davacı vekilinin karar düzeltme itirazının kabulü ile Dairemizin sözkonusu bozma kararının kaldırılarak mahkemece verilen kararın açıklanan gerekçe ile onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 17.09.2015 tarih ve 2014/12618 Esas, 2015/9391 Karar sayılı bozma kararı kaldırılarak, mahkeme kararının ONANMASINA, peşin harcın onama harcından mahsubu ile bakiye 2.049,30 TL temyiz harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 26/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.