Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/12336 Esas 2018/15209 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/12336
Karar No: 2018/15209
Karar Tarihi: 19.06.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/12336 Esas 2018/15209 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde bobin sarma işçisi olarak çalışırken, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini işverene gönderdiği ihtarname ile haklı nedenle feshettiğini beyan ederek, işçilik tazminatı ve ücretlerini talep etmiştir. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, fazla çalışma alacak hesaplaması hatalı olduğundan karar BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: 4857 sayılı İş K. m. 24/e.
22. Hukuk Dairesi         2017/12336 E.  ,  2018/15209 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı isteminin özeti:
    Davacı, davalı işyerinde bobin sarma işçisi olarak çalıştığını, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini işverene gönderdiği ihtarname ile 4857 sayılı İş K. m. 24/e gereğince haklı nedenle feshettiğini beyanla, işçilik tazminat ve ücretlerini talep etmiştir.
    Davalı cevabının özeti:
    Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz
    Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında fazla çalışma ücret alacağı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda; davacı işyerinde olağan çalışma süresinin son bir yıl öncesine kadar günlük 08:00-18:30 saatleri arası olduğunu, son bir yıldır ise 08:00-18:00 saatleri arası olduğunu, haftanın 6 günü bu şekilde çalıştığını, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini iddia etmiştir. Dosyaya ibraz edilen imzalı bordrolara göre davacının 2008 Temmuz ayından sonraki çalışmalarında işverence fazla çalışma ücreti tahakkukları olduğundan, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda bu dönem dışlanmak suretiyle, 2008 Temmuz öncesi dönem için davalı ve davacı tarafın ortak tanığı olan ..."ın beyanları dikkate alınarak hesaplama yapılmıştır. Ancak, söz konusu tanık son 1 yıla dek ayda 25 saate kadar fazla çalışma yaptıklarını beyan etmiş olmasına karşın, yanılgılı olarak haftalık 25 saat fazla çalışma yapıldığı değerlendirmesiyle fazla çalışma alacak hesaplaması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.