Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2943 Esas 2019/8894 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2943
Karar No: 2019/8894
Karar Tarihi: 16.09.2019

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2943 Esas 2019/8894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanık, temyiz başvurusunda bulundu. Yapılan inceleme sonrasında, sanık hakkında takdir edilen ceza miktarında isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varıldı ve tebliğnamedeki bozma önerisine iştirak edilmedi. Kararda, adli para cezası ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği ve uygulama bozma nedeni yapılmadığı belirtildi. Yargılama sonrasında, sanığın kazaya karışmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddedilmesiyle, hüküm onandı. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 179/3-2 maddesi (trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu), 62/1 maddesi (cezanın takdiri), 50/1-a maddesi (temel ceza), 52/2-4 maddesi (cezanın infazı).

12. Ceza Dairesi 2019/2943 E. , 2019/8894 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece sanık hakkında; TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında takdir edilen ceza miktarında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kazaya karışmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 16/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.