Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/14341 Esas 2018/7812 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14341
Karar No: 2018/7812
Karar Tarihi: 28.05.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/14341 Esas 2018/7812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan bir kişi hakkındaki temyiz başvurusunu değerlendirdi. İlk hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve hükümlünün suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabileceği belirtildi. Ayrıca, aynı dosyada yer alan diğer sanığa ilişkin ilk hükmün lehe kanun hükümlerinin uygulanması yönünde mahkemesince değerlendirme yapılması amacıyla iade edilmesi üzerine, hükümlü hakkında yeniden kurulan ikinci hükmün hukuken varlık kazanmayan bir karar olduğu kararlaştırıldı. Bu nedenle, hükümlü hakkındaki karar reddedilerek, diğer sanık hakkındaki hüküm bozuldu ve kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürüldü. Kanun maddeleri ise şöyle: 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1, 522 ve 102/3, 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'nun 317 ve 322, 5252 sayılı Kanun'un 9/3.
17. Ceza Dairesi         2016/14341 E.  ,  2018/7812 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜMLÜ : ...
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet
    TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Bozma

    Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1-Hükümlü ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
    Hükümlü ... hakkında kurulan 20/05/2004 gün, 2003/301 Esas ve 2004/682 Karar sayılı hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.09.2007 gün ve 2007/125-2007/186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlü hakkında temyiz edilmeksizin kesinleşen ilk hükmün ancak, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabileceği ve genel yargı ile uyarlama yargısının birlikte yürütülemeyeceğinin anlaşılması karşısında,
    Hükümlü hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık olan ...’a ilişkin ilk hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi sonucunda, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 03.01.2006 gün ve 2004/166018 sayılı kararı ile lehe kanun hükümlerinin uygulanması yönünde mahkemesince değerlendirme yapılması amacıyla iade edilmesi üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan ...’nın tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, ikinci hükmün kurulduğu, kurulan bu ikinci hükmün hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu ve hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesinin de mümkün olmadığı anlaşılmakla,
    Hükümlü ... hakkında yeniden kurulan ikinci hükme yönelik, hükümlü müdafiinin konusu bulunmayan temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine göre, gereğinin taktiri yönünden, mahkemesine gönderilmesi için dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
    2- Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelenmesinde ise:
    Sanığın eylemine uyan ve 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522. maddelerinde tanımlanan suçun, cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 102/3. maddesinde öngörülen 10 yıllık zamanaşımının, son kesen neden olan mahkumiyet kararının verildiği 22.03.2007 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 28.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.