Tebliğname No : 6 - 2010/247287
MAHKEMESİ : Denizli Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2010
NUMARASI : 2008/709 (E) ve 2010/27 (K)
SUÇLAR : Hırsızlık, İşyeri dokunulmazlığını bozma, Mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-Sanık Ö.. Y.. hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hükme karşı yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Hükmolunan cezanın tür ve miktarı bakımından, 5219 sayılı Yasa ile değişik 1412 sayılı CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan, sanık Ö.. Y.. savunmanının temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,

II-Sanık Ö.. Y.. hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme karşı yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;

5237 sayılı TCK’nın 61. maddesine aykırı olarak anılan Yasanın 31/3. maddesinin 168/1. maddesinden sonra uygulanması sonuca etkili olmadığından;

Sanığın yakınanların işyerinden eşyalar ve bozuk para çalıp dışarı çıktığında paraların bir kısmı ile yiyecek aldığı, ertesi gün yakalandığında paraları eksik biçimde teslim ettiğinin anlaşılması karşısında; yakınanlara kısmi iadeye muvafakat verip vermedikleri sorulmadan, sanığın cezasından uygulama yeri olmayan 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi ile indirim yapılması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış;


Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olacak biçimde, mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/2. maddesi uyarınca, Baroya yazı yazılarak yaşı küçük sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunmanın görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık Ö.. Y.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümdeki yargılama giderlerine ilişkin bölümden “Zorunlu savunman ücretlerinin alınmasına” ilişkin kısımların çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.