Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/4891 Esas 2016/4121 Karar Sayılı İlamı

Davacı, Kurumca tahakkuk ettirilen idari para cezasının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, idari para cezasının iptali talebine ilişkindir.
Mahkemece, yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle dava şartı noksanlığından davanın reddine karar verilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte olan 2015 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7/2. maddesinde “Davanın dinlenebilmesi için kanunlarda öngörülen ön şartın yerine getirilmemiş olması ve husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesinde, davanın görüldüğü mahkemeye göre Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yazılı miktarları geçmemek üzere üçüncü kısımda yazılı avukatlık ücretine hükmolunur” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda mahkemece, HMK m. 114/1-b’de belirtilen “yargı yolunun caiz olması” dava şartı noksanlığı nedeniyle davanın usulden reddine karar verildiğine göre, davalı Kurum lehine tarifenin 7/2. maddesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile vekalet ücretine hükmedilmemesi usule uygun değildir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2013/587 E, 2014/125 K, 19.02.2014 T)
Ne var ki bu husus bozma sebebi yapılmamış, vekalet ücretine ilişkin yeni bir hüküm fıkrası eklenerek kararın düzeltilmesi ile yetinilmiştir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın hüküm kısmına (5) nolu yeni bir fıkra eklenerek “Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7/2. maddesi gereğince, 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma ödenmesine," cümlesi yazılarak DÜZELTİLMESİNE, kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 10.03.2016 gününde oy birliğiyle ile karar verildi.