MAHKEMESİ : KAYSERİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/09/2014
NUMARASI : 2013/9-2014/358

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle; daha önceden belirlenen, 28.04.2015 tarihli duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı asil Z.. O.. ile vekili Av. A.. G.. O.. geldi. Karşı taraftan davalı vekili Av. B.. K.. geldi. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; kardeş olan taraflar arasında minibüs hattından dolayı adi ortaklık bulunduğu, daha sonra bu minibüs hattının 2009 yılında dava dışı diğer ortağın minibüs hattı ile birleştirilerek, “halk otobüsü” hattına dönüştürüldüğünü ve bu dönüştürmeden sonra gerçekleştirilen adi ortaklıkta, müvekkilinin de, minibüs hattından gelen ortaklık payı bulunduğunu ileri sürerek; özel halk otobüsünün 2009 yılından itibaren işletilmesinden kaynaklanan ortaklık alacağına ilişkin, şimdilik 1000 TL ile halk otobüsünün 1/4"üne düşen 20.000 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında; davacı ile müvekkilinin minibüs hattına ilişkin ortaklık nedeniyle aralarında hesap gördüklerini ve davacının minibüsten kalan ortaklık payının ve hattın çalışması nedeniyle elde edilen kardan davacı payının kendisine ödendiğini; davacının, otobüsün alınmasında bir katkısı olmadığını, ortak olunmadığını; ayrıca, zamanaşımı itirazları bulunduğunu belirterek; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; taraflar arasında minibüs hattı nedeniyle kurulan adi ortaklığın feshinin ve tasfiyesinin gerçekleştiği; özel halk otobüs işletilmesinde ise, davacının da hissesinin olduğu yani adi ortaklığın devam ettiği hususunun yazılı-yasal delille ve tanık beyanlarıyla ve bilirkişi raporuyla da ispat edilemediği gerekçe gösterilerek; davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili süresinde temyiz etmektedir.
Dosyadaki bilgi ve belgeler, dinlenen tanık beyanları, dosyada mevcut bilirkişi raporu ve davalı tarafından eda edilen yemin karşısında; taraflar arasında otobüs işletilmesine ilişkin adi ortaklık bulunduğunun davacı tarafından ispat edilememiş olması nedeniyle, tesis edilen hükümde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine, 2,50 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 28/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.