Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9433 Esas 2015/5799 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/9433
Karar No: 2015/5799
Karar Tarihi: 07.05.2015

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9433 Esas 2015/5799 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2014/9433 E.  ,  2015/5799 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... Genel Müdürlüğü adına ... Orman İşletme Müdürlüğü idare temsilcisi ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 29/06/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
    Dava, 4915 sayılı Kanundan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili dava dilekçesinde, hükmedilecek tazminata olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesini talep etmiş, mahkemece; davalıların dava tarihinden önce temerrüde düşürülmedikleri gerekçesiyle dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiştir.
    Davanın dayanağı olan eylem, haksız fiil niteliğinde olduğundan, olay tarihinden itibaren faiz talep edilebilir. Dosya içeriğindeki suç tutanağına göre, olay tarihinin 22/10/2011 olduğu anlaşılmaktadır. Talep gözetilerek olay tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının (2) nolu bendinde yer alan "dava" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "22/10/2011" ibaresinin yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA 07/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.