Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/8886 Esas 2015/5790 Karar Sayılı İlamı

• DAVA DİLEKÇESİ İLE HAKARET
• KİŞİLİK HAKLARINA SALDIRI
• KESİN HÜKÜM

• TÜRK MEDENİ KANUNU (TMK) (4721) Madde 24
• HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 303

Davacılar T.. Ü.. ve diğeri vekili Avukat A..E.. Ü..tarafından, davalı M.. K.. aleyhine 07/10/2004 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, Karşıyaka 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2004/365 Esas sayılı dava dosyasında, davacı olan davalının verdiği dava dilekçesi içeriğinde yer alan hakaret niteliğindeki ifadeler nedeniyle ve ayrıca davalının değişik tarihlerdeki tehdit eylemleri nedeniyle kişilik haklarının zedelendiğini belirterek uğradıkları maddi ve manevi zararların ödetilmesini istemişlerdir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacı taraf maddi tazminat isteğini atiye terk ettiğinden bu hususta hüküm kurulmasına yer olmadığına, manevi tazminat isteminin bir bölümünün kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgeler ile davalı vekilinin temyiz dilekçesi içeriğinden, davalının davacılara yönelik eylemleri nedeniyle Karşıyaka 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2005/211 Esas sayılı dosyası ve Karşıyaka 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2006/1075 Esas sayılı dosyası ile mahkumiyetine karar verildiği, davacılar tarafından bu ceza dosyalarına konu eylemler nedeniyle daha önceden İzmir 5. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2008/295 Esas- 2011/14 Karar sayılı ve Karşıyaka 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2010/213 Esas- 2010/239 Karar sayılı dosyaların ile maddi ve manevi tazminat talepli davalar açıldığı, bu kararlarla davalı aleyhine tazminatlara hükmedildiği, davacılar tarafından aynı olay ve dosyalara dayanılarak mükerrer tazminat talep edildiği belirtilerek kesin hüküm itirazında bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, kesin hükmün kamu düzenine ilişkin ve dava şartı olduğu gözetilerek, davalı hakkında açıldığı bildirilen ceza ve tazminat dosyalarının tümünün getirtilerek incelenmesi, eldeki davaya dayanak yapılan tehdit eylemi ile ilgili olarak daha önce görülmüş bir tazminat davası bulunup bulunmadığının tespit edilmesi ve diğer tüm delillerle birlikte değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Kararın açıklanan nedenle davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.