Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 154/1. maddesi uyarınca 6 ay hapis ve 180 gün adlî para cezalan ile cezalandırılmasına, gün adlî para cezasının anılan Kanun’un 52. maddesi gereğince 3.600,00 Türk lirası adlî para cezasına çevrilmesine dair .... Asliye Ceza Mahkemesinin 11.07.2013 tarihli ve 2013/282 esas, 2013/293 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun “Hakkı olmayan yere tecavüz” kenar başlıklı 154. maddesinin 1. fıkrasında; “Bir hakka dayanmaksızın özel kişilere ait taşınmaz mal veya eklentilerini malikmiş gibi tamamen veya kısmen işgal eden veya sınırlarını değiştiren veya bozan veya hak sahibinin bunlardan kısmen de olsa yararlanmasına engel olan kimseye, altı aydan üç yıla kadar hapis ve bin güne kadar adlî para cezası verilir..”, aynı Kanun’un 52/1 ve 2. fıkralarında ise, “Adlî para cezası, beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hâllerde yediyüzotuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hâzinesine ödenmesinden ibarettir. En az yirmi ve en fazla yüz Türk lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi hâlleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükümlerinin yer alması karşısında, sanık hakkında hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, herhangi bir teşdit sebebi ve farklı uygulamanın gerekçesi gösterilmeden adlî para cezasının alt sınırın üzerinde belirlenmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 12.12.2013 gün ve 76142 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay C.Başsavcılığının 25.12.2013 gün ve KYB/2013-397727 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Hükümden önce 25.02.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 154/1. maddesi uyarınca 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 73. maddesi gereğince şikayete bağlı hale getirilmesi karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma girişiminde bulunulmaması nedeniyle, öncelikle bu hususa yönelik olarak kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay C.Başsavcılığına (TEVDİİNE), sonucuna göre diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.