6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun"a aykırılık suçundan sanık ...’in, anılan Kanun"un 15/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62 ve 52. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 400 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, ... adlî emanetinin 2010/121 sırasında kayıtlı bir adet renkli metal muştanın aynı Kanun’un 54/4. maddesi gereğince müsaderesine dair ... Sulh Ceza Mahkemesinin 13.03.2012 tarihli ve 2010/277 esas, 2012/114 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, infazı sırasında sanık tarafından yapılan temyiz talebinin reddine dair aynı Mahkemenin 10.04.2013 tarihli ve 2010/277 esas, 2012/114 sayılı ek kararım kapsayan dosyası ile ilgili olarak;

Sanığın yokluğunda verilen kararın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca sanığa tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmakta ise de, 6099 sayılı Kanun"un 9. maddesiyle değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesinde yer alan, “(1) Kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olan kimse, adresini değiştirirse, yenisini hemen tebliği yaptırmış olan kaza merciine bildirmeye mecburdur. Bu takdirde bundan sonraki tebliğler bildirilen yeni adrese yapılır. (2) Adresini değiştiren kimse yenisini bildirmediği ve adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi de tespit edilemediği takdirde, tebliğ olunacak evrakın bir nüshası eski adrese ait binanın kapısına asılır ve asılma tarihi tebliğ tarihi sayılır.” hükmü dikkate alındığında, kararın, hakkında yakalama kararı bulunan sanığın, bu kararın infazı üzerine alman savunması sırasında bildirdiği adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğ edilerek kesinleştirildiği, oysa anılan maddenin uygulanabilmesi için gerekli ön şart olan kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre daha önce yapılmış bir tebliğ işleminin bulunması veya tebliğ yapılmamış ise 35. maddenin 4. fıkrasında gösterilen istisnaî durumlardan birinin oluşmasının gerekli olması karşısında, söz konusu kararın sanığa usulünce tebliğ olunmadığı, kararın kesinleşmediği nazara alınarak, sanık tarafından infaz aşamasında 28/03/2013 tarihli dilekçeyle yapılan temyiz talebinin, öğrenme üzerine yapılmış temyiz talebi olarak kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden, temyiz talebinin kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.11.2013 gün ve 71690 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay C.Başsavcılığının 13.12.2013 gün ve KYB/2013-384499 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Mahkemenin sanığın temyiz talebinin reddine dair 10.04.2013 tarihli kararının 12.04.2013 tarihinde tebliği üzerine sanık tarafından verilen 18.04.2013 tarihli dilekçenin temyiz talebiyle birlikte eski hale getirme niteliğinde olduğu ve bu taleple ilgili olarak karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetildiğinde hükmün henüz kesinleşmediği ve talebin temyiz incelemesine tabi olduğu anlaşıldığından,

Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay C.Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği açıklanan nedenlerle yerinde görülmediğinden kanun yararına bozma isteminin (REDDİNE), dosyanın gereği yapıl- mak üzere Adalet Bakanlığına gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.