MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı-karşı davalı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı-karşı davacı ... aleyhine 26/11/2013 gününde verilen dilekçe ile taşınır mülkiyetin tespiti, muarazanın giderilmesi ve müdahalenin meni, davalı-karşı davacı ... vekili Avukat ... tarafından davacı-karşı davalı ... aleyhine 17/12/2013 tarihli karşı dava dilekçesi ile manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; dava ve karşı davanın reddine dair verilen 30/04/2014 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacı-karşı davalı vekili ile duruşmasız temyiz eden davalı-karşı davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 05/05/2015 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı-karşı davalı şirket vekili Avukat ... ile karşı taraftan davalı-karşı davacı vekilleri Avukat ... ve Avukat ... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava, taşınır mülkiyetinin tespiti, muarazanın giderilmesi ve müdahalenin önlenmesi, karşı dava ise manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, dava ve karşı davanın reddine karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı şirket, dava dışı ... ile 12/03/2013 tarihli Cüruf Elle İşleme, Satın Alma ve Saha Kiralama Sözleşmesi yaptıklarını, sözleşme gereği bedelini ödediği Kayseri yolu 22. km"sinde bulunan 49.000m2 alanda depolanan yaklaşık 2.000.000 ton civarındaki cüruf içindeki her türlü demir, metal vs."nin mülkiyetinin ve zilyetliğinin kendisine geçtiğini, satılan cüruf içindeki metali ayıklamak için fiilen tesis kurma işlemlerine başladığını, ..."in yeniden satış yetkisi bulunmadığı halde, satın aldığı malı üstelik fabrikadan 3 yıl boyunca çıkacak cürufu da 10/09/2013 tarihli sözleşme ile davalı şirketin ..."den bile bile ve kötüniyetle satın aldığını, tesis kurup işletmeye başladığını belirterek Kayseri yolu 22. km Sivas adresinde bulunan ..."in cüruf depolama sahasında depolanan yaklaşık 2.000.000 ton civarındaki cüruf içindeki ayrıştırılması gereken her türlü demir, metal vs"nin davacı şirketin mülkiyetinde olduğunun tespitini, muarazanın önlenmesini ve davalının haksız müdahalesinin önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket ise, dava konusu cüruf ve cüruf alanını ticari teamüllere ve usulüne uygun olarak satın alıp kiraladığını, zilyetliğinin haklı ve yasal olduğunu, ... tarafından alım satım ve kiralama teklifinin kayyum heyetine intikal ettirildiğini, kayyum heyetince sözleşmenin Ağır Ceza Mahkemesi"nin onayı alınmak koşulu ile akdedilmesinin uygun görülmesi üzerine, 10/09/2013 tarihli sözleşme düzenlendiğini, sözleşmenin İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 12/09/2013 tarihinde onaylandığını, sözleşme bedelinin ..."e davalı şirket tarafından ödendiğini, davacı şirketin davalı tarafından satın alınan cüruf içindeki malzeme ve cüruf sahasıyla ilgili olarak hiç bir hak ve yetkisinin bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuş; karşı davada, dava dilekçesindeki beyanların kişilik haklarına saldırı oluşturduğunu beyanla manevi tazminat isminde bulunmuştur.
Mahkemece, davalı-karşı davacı ... ile dava dışı ... arasında yapılan 10/09/2013 tarihli sözleşmenin kayyum heyetince onandığı, söz konusu sözleşmenin usul ve hukuka uygun olarak tanzim edildiği, sözleşme şartlarının taraflarca yerine getirildiği, davacı-karşı davalı ..."nin davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine, davalı-karşı davacı ..."nin açtığı manevi tazminat davasının unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle de karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacı-karşı davalı ... ile dava dışı ... arasında, ..."ye ait depoda bulunan 2.000.000 ton civarındaki cüruf içindeki her türlü demir, metalin vs. gibi maddenin satışı ve depo sahasının 5 yıl süreyle kiralanmasına ilişkin 12/03/2013 tarihli sözleşme imzalandığı, davacı-karşı davalı şirket tarafından kendi akidine karşı sözleşme konusu yerde başka şirkete faaliyette bulunmasına izin verdiğinden bahisle sözleşme konusu menkul mallara ve tahsisli alana müdahalesinin önlenmesi için açtığı davanın yargılamasında Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2013/466 esas, 2013/366 karar sayılı kararı ile davaya bakmaya Sulh Hukuk Mahkemesi"nin görevli bulunması nedeniyle görevsizlik kararı verildiği, bu kararın Yargıtay Hukuk Dairesi"nin 11/11/2014 tarihli kararıyla onandığı ve davanın halen sonuçlanmadığı anlaşılmaktadır
Şu durumda, davacı-karşı davalı şirket tarafından kendi akidine karşı açılan davanın sonucunun bu davayı etkileyebileceğinden söz konusu davanın bekletici mesele yapılması ve sonuçlanıp kesinleşmesinden sonra tüm deliller değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davacı-karşı davalı şirket yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı-karşı davacı şirketin tüm, davacı-karşı davalı şirketin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davacı-karşı davalı yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin, davalı-karşı davacıya yükletilmesine, davacı-karşı davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.