Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/4406 Esas 2018/8933 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4406
Karar No: 2018/8933
Karar Tarihi: 05.06.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/4406 Esas 2018/8933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığı mahkum etmiştir. Temyizde, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz itirazları da reddedilmiştir. Ancak, sanığın daha önce uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olduğu belirtilerek, TCK'nın 191/1.maddesi gereği mükerrir olduğu ifade edilmiştir. Bu noktada, 6545 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesiyle değişen TCK'nın 191.maddesinin 5.fıkrasında yapılan düzenleme göz önüne alınarak, davanın düşmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması seçeneklerine yer verildiği, mükerrirliğe esas alınacak bir mahkumiyet hükmünün bu şekilde düzenlenen hükmünün tekerrüre esas alınamayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hüküm, düzeltilerek onanmıştır.
Detaylı maddeleri:
- TCK'nın 191/1.maddesi: \"Uyuşturucu madde bulundurmak suçunu işleyen kişi, hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- TCK'nın 191.maddesinin 5.fıkrası: \"Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuştur

13. Ceza Dairesi 2017/4406 E. , 2018/8933 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın mükerrirliğe esas mahkumiyetinin, TCK"nın 191/1.maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191.maddesinin 5.fıkrasında, "Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz" şeklinde düzenleme getirmesi ayrıca aynı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2.maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle lehe olan bu düzenleme ve TCK"nın 7/2.maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükümden TCK"nın 58.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.06.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.